Δε μου αρέσει στη ζωή στην πόλη: Στην πόλη δε μ’ αρέσει που το “έχεις τόσα πολλά πράγματα να κάνεις, άπειρες επιλογές” γίνεται “κάνω το απόλυτο τίποτα”, λόγω των ρυθμών, της αποξένωσης, της μιζέριας. Κάθε διαμέρισμα κι ένα καβούκι, να κλειστεί ο καθένας στο δικό του.
Μου αρέσει στη ζωή στη φύση: Στη φύση μου αρέσει ο ουρανός. Τη νύχτα. Απλά σηκώνεις το κεφάλι σου και βλέπεις αμέτρητα αστέρια, δεν τα κρύβουν τα φώτα.
Δε μου αρέσει στη ζωή στην πόλη: Λες και οι άνθρωποι στην πόλη είναι φτιαγμένοι από τσιμέντο, άχρωμοι, σκληροί με την ενέργεια εγκλωβισμένη μέσα τους. Η σιωπή τους κάνει τόσο θόρυβο που δεν την αντέχω.
Μου αρέσει στη ζωή στη φύση: Τα πάντα στη φύση είναι μελετημένα και χορογραφημένα με ακρίβεια. Εδώ βρίσκω το φως που απεγνωσμένα ψάχνω στην πόλη και απο αυτό το σημείο ξεκινάει η ελευθερία μου.